Finley Quaye
Finley Quaye po raz pierwszy pojawił się na scenie muzycznej w 1997 roku wraz z ukazaniem sie jego debiutanckiej płyty "Maverick A Strike". Nie minęło wiele czasu, aby zyskał sobie opinię jednego z najoryginalniejszych brytyjskich artystów, który jednocześnie ma ogromne predyspozycje by zostać gwiazdą.
Jego debiutancki album "Maverick A Strike" zadebiutował na trzecim miejscu angielskiej listy bestsellerów, dostarczając takich hitów jak "Sunday Shining", "Even After All", czy znakomitego "Ultra Stimulation". Wkrótce okazało się, że lato 1997 należało właśnie do Finley'a, co podczas rozdania nagród BRIT AWARDS w 1998 roku zaowocowało statuetką w kategorii Najlepszy Artysta, a także potrójną Platynową Płytą.
Kolejny, wydany w 2000 roku album zatytułowany "Vanguard", wyróżniał się zdecydowanie mroczniejszym klimatem i spotkał się ze znakomitym przyjęciem krytyków muzycznych. Płyta doskonale odzwierciedlała ówczesne zamieszanie w życiu artysty, problemy związane z życiem w trasie, a także blaski i cienie sławy.
Już we wrześniu 2003 roku ukaże się kolejny, otwierający nowy rozdział w karierze Finley'a, album zatytułowany "Much More Than Much Love". Płyta została zarejestrowana w studiach w Londynie, Sheffield i Leeds w ciągu 18 miesięcy. Produkcją zajęli się długoletni współpracownicy artysty: Bacon i Quarmby.
Muzyka na płycie niepostrzeżenie przechodzi z charakterystycznego dub reggae, przez hip hop, aż po wspaniały country rock z Zachodnieggo Wybrzeża. Od prostego, niczym nie upiększonego country, do muzyki folk, zainspirowanych twórczością takich artystów jak Joe Tex, Brooke Benton, czy The Carter Family. Także lista gości zaproszonych do udziału w nagraniach przedstawia się imponująco.
Na pierwszego singla promującego album wybrano utwór Dice", elektro-folkową, wprawiającą w błogostan kompozycję, wyprodukowaną po części przez Williama Orbita i z gościnnym udziałem Beth Orton.
Muzyka Finleya Quaye jest zawsze gwarancją czegoś nowego, a zarazem głęboko naznaczonego indywidualnością i szczerym spojrzeniem na siebie. Na "Much More Than Much Love" Quaye dokładnie analizuje swoją przeszłość i teraźniejszość, żeby móc stworzyć dźwięki będące tłem dla jaśniejszej przyszłości. |
