THE OFFSPRING - wywiad z Dexterem Hollandem, wokalistą i Noodlesem, gitarzystą - listopad 2003 r. . STRONA: 3

Kolejny zwracający uwagę kawałek na płycie to "Spare Me The Details".
Ten kawałek był inny, niż to co robiliśmy do tej pory, bo słuchać w nim głównie akustyczne gitary. Czegoś takiego jeszcze nie mieliśmy i bardzo chcieliśmy to kiedyś zrobić, ale nie w stylu piosenki do śpiewania przy ognisku, coś szybkiego... (N) ....Z hawajskimi gitarkami... (D) Nie, właśnie w zupełnie innym kierunku! (N) Nie chciałeś ich, naprawdę?! A to ciekawostka... (śmiech) (D) To wszystko jeżeli chodzi o muzykę. Pod względem tekstowym opowiada o moim kumplu, który chodził z dziewczyną i ta zdradziła go na pewnej imprezie. Dowiedział się o tym od swojej koleżanki. Ta koleżanka była bardzo wścibska i opowiedziała mu wszystko dokładnie ze szczegółami.. W jakiś sposób wiedziała nawet o rzeczach o jakich nie powinienem chyba mówić w wywiadzie... (śmiech) No dobra, opowiedziała mu, że tamta para używała dwa razy tej samej gumki, bo miała do dyspozycji tylko jedną. Tak więc kolega opowiedział mi o tej akcji a ja mu strasznie współczułem i ilekroć później o tym myślałem, mówiłem "oszczędźmy sobie szczegóły". I tak powstała cała piosenka, na faktach autentycznych.
Wasze utwory często brzmią jak połączenie ze sobą kilku różnych, niezależnych utworów...
(D) Podoba nam się pomysł łącznia zbierania różnych motywów muzycznych i składania z nich jednego utwory, stosowaliśmy to na płytach jeszcze przed albumem "Americana". Nie zawsze takie próby brzmią dobrze, ale nam jak na razie cały czas się jeszcze udają. Jeżeli mamy mieć dwie średnie kompozycje, to łączymy je w jedną fajną. I nie zastanawiamy się nad nią więcej.
Co możecie powiedzieć o kawałku "The Noose"?
(N) "The Noose" to mój faworyt na płycie. Z punktu widzenia gitarzysty ma chyba najfajniejsze riffy, ale i chyba dla słuchaczy jest najciekawsza na płycie - ma dość mroczny tekst. Ten kawałek to mistrzostwo świata, dzieło sztuki po prostu!
Graliście już wiele razy w Japonii. Czy japońscy fani różnią się jakoś od fanów z reszty świata?
(N) Podstawowa różnica, jaka wyróżnia publiczność japońską, to że po zakończeniu utworu wydaje z siebie wielki wrzask radości, po czym natychmiast milknie. Tak że często nie zdążamy zabrać się za granie następnego utworu, a na sali zapanowuje taka cisza, że słuchać upadającą pineskę. (D) To sprawia, że czujemy się dość głupio - zastanawiamy się: o co chodzi? Nie podoba im się?! Okazuje się, że podoba, ale są po prostu tak cisi i spokojni . (N) We wszystkich pozostałych krajach ludzie drą się przez cały koncert a tam pomiędzy piosenkami zapada po prostu martwa cisza!
To faktycznie dość krępujące.
(N) Nie wiem czy to kwestia różnic kulturowych, bo w mojej kulturze nie istnieje chyba w ogóle cos takiego jak "cisza"! (śmiech) A w Japonii parę dobrych razy zachodziliśmy w głowę, czy może coś robimy źle, ale patrząc na ludzi widzieliśmy, że bardzo dobrze się bawią. Ale ta cisza po każdym kawałku jest wprost zadziwiająca. (D) Może nie powinniśmy w ogóle robić przerw między piosenkami?! (N) Tak, to chyba jedyne wyjście. (D) Często w takich sytuacjach Noodles stara się nawiązać kontakt z ludźmi i zachęcić ich do powtarzania za nim różnych zawołań, ale ponieważ Japończycy nie mówią po angielsku, to można do nich mówić co się chce... Co ty tam do nich wołałeś? (N) "Dwudziesty szósty maja idziemy na zakupy bo zaraz Gwiazdka!!!" A wszyscy na to "Yeahhhh!!!" (śmiech) Chociaż coś takiego to zawołałem ze sceny we Włoszech, nie w Japonii.

Dodatkowe informacje: Oficjalna strona Off Spring.