- Opowiadałeś o swoich inspiracjach przy powstawaniu tej płyty. A kogo konkretnie słuchasz w tej chwili?
- Bardzo przyjemnych płyt - niedawno odkryłem Basement Jaxx, obsesyjnie podoba mi się nowa płyta Spirirtualized, z r'n'b uwielbiam najnowszy album Maxwella. Przy nim wprowadzałem się w odpowiedni nastrój podczas sesji zdjęciowej do płyty. Nie zapominam też o starszych produkcjach soul - ciągle mam przy sobie płyty Marvina Gaye'a. Trudno jest tworzyć w dzisiejszych czasach, ludzie słyszeli już prawie wszystko i niełatwo ich już czymś zaskoczyć. Coraz rzadziej pojawiają się naprawdę dobre płyty. Ale wciąż staram się sobie takie właśnie albumy znajdywać.
- W zeszłym roku wiele słyszeliśmy o tobie za sprawą odbywającej się wówczas 'Affirmation World Tour'. Opowiedz coś o życiu w trasie koncertowej.
- Kocham być w trasie. 'Affirmation World Tour' była baaardzo długa - rok pełen koncertów, tour-busów, samolotów, przelotów. Mało snu - dużo jogi, długie próby przed koncertami, mnóstwo krzyczących fanów, występy w małych salach i przy pełnych stadionach, byliśmy już chyba wszędzie. To podczas tej trasy doszło do oficjalnego rozpadu zespołu, przedtem spędziliśmy jeszcze długie noce na rozmowach o ewentualnej przyszłości Savage Garden. Ten czas był lekcją o samym sobie, sprawdzeniem wszystkich przyjaźni jakie do tej pory zawarłem, bezcenną szkołą życia. Teraz, po powrocie do domu i nagraniu swojej pierwszej solowej płyty okres ten wydaje się niesamowicie odległy. Cieszę się, że został sfilmowany i można to teraz wszystko oglądać na DVD. To był najbardziej intensywny okres mojego życia.
- Nową płytę również zamierzasz promować trasą koncertową?
- Oczywiście! Jestem na równi autorem tych piosenek, jak ich wykonawcą. Na tym polega różnica między mną a Danielem. Urodziłem się, żeby występować i zamierzam robić to robić do końca życia. Nie znam jeszcze szczegółów, nie wiem z jak dużym zespołem będę występować, ale to będzie coś wielkiego. Pierwsze miesiące promocji płyty chcę poświęcić na udzielanie wywiadów, robienie klipów i sesji zdjęciowych, może też wykonywanie gdzieniegdzie kilku utworów akustycznie - przedstawienie się światu jako zupełnie nowy artysta, jakim się czuję. Ale w głowie mam już pierwsze pomysły jak powinien wyglądać mój show - tak wspaniały, jak album który będzie promować.
- Czy widziałeś ostatnio jakieś show, które wywarłoby na Tobie ogromne wrażenie?
- W tej kwestii moim faworytem niezmiennie jest Madonna i jej 'Drowned World Tour'. Nie dość, że ta kobieta tworzy swoje piosenki, śpiewa je, tańczy, rodzi dzieci i gra na gitarze, ale też unosi się nad sceną na koncertach!!! Jest nietykalna, dlatego bardzo drażniły mnie ataki prasy przeprowadzane nie tak dawno na jej osobę. To, co robi na występach, jest po prostu niewyobrażalne. Może też dzięki niej po raz pierwszy zdecydowałem się na taniec w wideoklipie do 'Insatiable', gdzie oprócz tego śpiewam i gram na instrumentach. Ona jest najlepszym przykładem rasowego wykonawcy, który czasami pozwala o sobie zapomnieć, żeby potem uderzyć z jeszcze większą siłą niż poprzednio. Zainspirowała mnie do pracy nad moją własną trasą jak mało kto.
- W bardzo młodym wieku stałeś się bardzo popularną osobą. Czy uważasz, że przez ostatnie 10 lat ominęło Cię coś istotnego w życiu? Nie masz czasem ochoty na takie czynności domowe jak pranie czy zakupy?
- Daniela Jonesa poznałem w wieku 18 lat i już wtedy postanowiliśmy założyć zespół, który w świecie zaistniał jako Savage Garden. W tym roku skończę 30 lat. Faktycznie, ominął mnie okres zastanawiania się, czy mam wystarczająco lat, żeby legalnie iść do baru. Tego nie przeżyłem, a obecnie wolę napić się już np. dobrego wina. Moje życie moja niewiarygodnie szybko. Najważniejsze jednak jest jakie stosunki łączą cię z otoczeniem i ostatnie parę lat spędziłem na odbudowaniu więzi z rodziną i przyjaciółmi, które nieopatrznie zaniedbałem wcześniej. Czuję, że podążam w dobrym kierunku i utrzymuję niezbędną równowagę, jednocześnie dbając o swoją karierę. Nie ma co ukrywać, że jest dla mnie bardzo ważna - nie ma osób bardziej ambitnych niż gwiazdy pop. Cały czas pragnę dla siebie normalnego życia i nie sądzę, żebym miał z tym jakieś problemy.
